Το 1781, ο δεκάχρονος τότε Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, μαζί με τον πατέρα του Γιόχαν, τραγουδιστή της Αυλής στη Βόννη, επισκέφθηκαν τους μουσικόφιλους της περιοχής. Τους συνόδευε ο δάσκαλός του στο βιολί, Franz Georg Rovantini.

Αυτό που ήταν σημαντικό, όπως θυμάται ο αρχιφούρναρης της Βόννης Gottfried Fischer, ήταν ότι "τα άτομα που επισκέφθηκαν ήταν εφοδιασμένα με ένα πιάνο. Δεν έκαναν αυτές τις επισκέψεις για χρήματα, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα το ανεχόταν ο χαρακτήρας του κ. ν. Μπετόβεν, αλλά για αμοιβαία ευχαρίστηση". Όπου κι αν πήγαιναν, οι μουσικοί "γίνονταν δεκτοί με πολλή τιμή" και "είχαν μεγάλη ευχαρίστηση".

Με πολλές τιμές έγιναν δεκτοί και στο αβαείο των Βενεδικτίνων στο Michaelsberg το 1781. Ο αββάς Franz von Seraing κάλεσε τον νεαρό Ludwig να παίξει το όργανο, καθώς είχε μάθει να παίζει από την παιδική του ηλικία. Αυτό ήταν ταυτόχρονα αναγνώριση και προνόμιο. Αργότερα, ο Μπετόβεν άδραξε κάθε ευκαιρία για να παίξει αυτό το όργανο.

Το 1781, ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, σε ηλικία δώδεκα ετών, επισκέφθηκε με τον πατέρα του Γιόχαν, ψάλτη στο παρεκκλήσι της Αυλής της Βόννης, τους μουσουλμάνους της περιοχής. Τους συνόδευσε ο δάσκαλός του στο βιολί, Franz Georg Rovantini.

Ήταν σημαντικό οι "φιλοξενούμενοι να έχουν ένα πιάνο", δήλωσε ο αρχιβιολιστής της Βόννης Gottfried Fischer. "Οι επισκέψεις αυτές δεν γίνονταν για κερδοσκοπικούς σκοπούς, διότι αυτό θα ήταν αντίθετο με την ιδιοσυγκρασία του κ. Μπετόβεν- ο πατέρας και οι γιοι του έπαιζαν για ευχαρίστηση. " Les musiciens étaient invariablement accueillis avec " tous les honneurs " et ils " se divertirent bien ".

Τους υποδέχονταν θερμά και στο αβαείο των Βενεδικτίνων του Michaelsberg. Ο ηγούμενος Franz von Seraing εισήγαγε τον νεαρό Ludwig στο όργανο, το οποίο είχε μάθει να παίζει από πολύ μικρός. Αυτό ήταν ένα αφιέρωμα και μια τιμή για τον ίδιο. Ο Μπετόβεν ωφελήθηκε παίζοντας αυτό το όργανο σε κάθε περίσταση.